Zeszyt naukowy (nr 33) – Zarządzanie

()

Wydanie: 2014

Liczba artykułów: 6

Powszechna informatyzacja ochrony zdrowia staje się faktem. Wiele osób proces informatyzacji utożsamia tylko i wyłącznie z przejściem z papierowej na elektroniczną postać dokumentacji medycznej pacjenta. Jednak cały proces jest o wiele bardziej złożony. Dane i informacje w postaci elektronicznej wiążą się z nowymi możliwościami ich gromadzenia, przekazywania, udostępniania i archiwizowania. Naturalnym zachowaniem podmiotów świadczących usługi medyczne jest zwrócenie się do podmiotów zewnętrznych, świadczących szeroko pojęte usługi informatyczne, o pomoc przy przetwarzaniu bardzo dużej ilości danych o stanie zdrowia, jak również dostarczeniu odpowiedniego oprogramowania, oraz archiwizację danych i zabezpieczenie ich zgodnie z obowiązującymi w tej dziedzinie standardami. Wszystkie podmioty świadczące usługi zdrowotne w niedługim czasie będą musiały uwzględnić, w swoich systemach informatycznych oraz aplikacjach dedykowanych przetwarzanie danych o stanie zdrowia, nowe narzędzia służące identyfikacji oraz uwierzytelnianiu dokumentów tj. elektroniczną kartę ubezpieczenia zdrowotnego oraz kartę specjalisty medycznego. Odpowiednio przygotowany system, przy pomocy tych narządzi, umożliwi z jednej strony świadczeniodawcy podpisanie elektronicznej dokumentacji medycznej podpisem elektronicznym, z drugiej strony świadczeniodawcy i aptece wysłanie odpowiedniego komunikatu do Systemu Informacji Medycznej, który jest jednym z modułów wdrażanego obecnie systemu informacji w ochronie zdrowia. Jednocześnie jesteśmy świadkami niezwykle dynamicznych zmian technologicznych, które mają ułatwić lub umożliwić zakładane rozwiązania. Chodzi tutaj przede wszystkim o model tzw. chmury obliczeniowej, jako miejsca przetwarzania danych o stanie zdrowia. Niestety rozwiązania prawne nie nadążają za rozwojem technologii i większość podmiotów staje przed problemem, czy powierzenie danych podmiotom zewnętrznym oferującym zarówno „wirtualne przestrzenie”, jak i często gotowe oprogramowanie służące przetwarzaniu danych o stanie zdrowia, jest możliwe do zrealizowania bez konsekwencji prawnych. Dalej nieuregulowany jest problem świadczenia usług w zakresie telekonsultacji, które funkcjonują mimo braku dedykowanych temu problemowi regulacji prawnych. W niniejszym numerze Zeszytów Naukowych zamieszczamy teksty, które omawiają tylko najbardziej podstawowe zagadnienia związane z usługami oferowanymi przez chmury obliczeniowe oraz omawiają szerzej potencjalne możliwości zastosowania chmur obliczeniowych w systemie informacyjnym opieki zdrowotnej. Specyfika danych medycznych , konieczność ich prawnej ochrony oraz wymagania organizacyjne i prawne stawiane przed systemami informacyjnymi w ochronie zdrowia, generują cały szereg problemów i wątpliwości dotyczących ewentualnego zastosowania chmur obliczeniowych, jako potencjalnego rozwiązania dla planowanego systemu informacyjnego funkcjonującego w opiece zdrowotnej. Brak regulacji prawnych, odnoszących się do zastosowania chmur obliczeniowych w opiece zdrowotnej, tak na poziomie krajowym jak i Unii Europejskiej, opóźnia zastosowanie tych rozwiązań. Z drugiej strony, analizując założenia zintegrowanego systemu informacyjnego opieki zdrowotnej, proponowanego w ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia z 2011 roku, oraz planowanej aktualizacji z roku 2014, wydaje się, że chmury obliczeniowe mogą być realnym rozwiązaniem technologicznym dla tak pomyślanego systemu. Dyskusja nad powyższymi problemami oraz wskazanie potencjalnych rozwiązań i koniecznych do przeprowadzenia regulacji prawnych, stanowi niezbędny etap do rozpoczęcia praktycznej realizacji koncepcji zastosowania chmur obliczeniowych w polskim systemie informacyjnym w opiece zdrowotnej. W rozdziale pierwszym przedstawiono najważniejsze cechy przetwarzania w chmurze obliczeniowej w aspekcie ich ewentualnego zastosowania do przetwarzania danych w systemie opieki zdrowotnej. Perspektywy wprowadzenia modelu chmury obliczeniowej w polskim systemie ochrony zdrowia są tematem kolejnego rozdziału. Kolejne trzy rozdziały prezentują najważniejsze zagadnienia prawne dotyczące przetwarzania danych medycznych w chmurach obliczeniowych oraz specyfikę danych medycznych i wymagania prawne dotyczące ich przetwarzania. Numer zamykają rozważania dotyczące potencjalnego zastosowania chmur obliczeniowych w szeroko pojętej telemedycynie. Duża część problemów nie została omówiona, jako że według autorów nie ma to w obecnej sytuacji uzasadnienia. Trudno bowiem rozpatrywać problemy umów z dostawcami chmur obliczeniowych w czasie, kiedy ustawodawca nie rozstrzygnął dopuszczalności przetwarzania danych osobowych w chmurach obliczeniowych, kontrolowanych przez podmioty zewnętrzne, czy rozstrzygać problem, kto jest administratorem danych osobowych przetwarzanych w chmurach obliczeniowych. Należy poczekać na regulacje prawne związane z przetwarzaniem danych w chmurach obliczeniowych. Również regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa danych osobowych wymagają dostosowania do wszechobecnych smartfonów i chmur obliczeniowych.

Artykuły

Jak bardzo interesujący był ten artykuł?

Kliknij na gwiazdkę, aby zagłosować

Średnia ocena / 5. Głosów:

Jak narazie nikt nie głosowal.




Szukaj
Redakcja

Redaktor naczelny:
dr Magdalena Kowalska Musiał – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

Redaktorzy: 
Zarządzanie i Informatyka:
dr Artur Figurski – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie,
dr Paweł Kawa – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie,
dr Janusz Majewski – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

Finanse i Rachunkowość:
mgr Zofia Wydymus – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie,
dr Magdalena-Kowalska Musiał – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

Redakcja językowa (j. angielski):
mgr Janusz Szczygieł – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

Sekretarz Redakcji:
dr Bartosz Banduła – Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie